Zajawka jak i powyższy cytacik są parafrazą słów  Sidneya Polaka, ale ładnie opisują Bandytkę.

Sporo osób już wie, sporo widziało, ale tydzień temu dorobiłem się motocykla. Suzuki bandit 600n, rocznik 95, śliiiiiczna, czerwona bandytka. Już mam na jej punkcie bzika =]

Dzień wczorajszy był dniem Bandytki - z rana latanko, wieczorem opijanie. Loty na bandytce były czymś niesamowitym. Wszyscy którzy na niej się choć troszkę poturlali mówili to samo - "petarda". Z tym że to taka świetna petarda. Pewnie wywołam burzę, ale na pierwszy motocykl powiedziałbym że to idealna petarda - o ile jeździec posiada mózg, i dodatkowo z niego korzysta.

Przy niższych obrotach bandytka jest łagodna i potulna, lecz po przekroczeniu mniej więcej 6 tys zaczyna mieć kopa. Cztery garnki w rzędzie pracują bardzo miło, żywo reagując na ruchy manetki, przy tym wszystkim dając bardzo przywoite wyczucie mocy. Niewątpliwie jest to motocykl który początkującemu starczy na dłużej niż rok, pozwoli nauczyć się naprawdę dobrze jeździć, a dodatkowo niezniszczalny silnik wybaczy nieumiejętne obsługiwanie go. Nawet waga, dość spora nie jest tutaj problemem. Bandytka jest po prostu świetna.